Codziennie nowy obraz lub zdjęcie naszego fascynującego Wszechświata
wraz z krótkim objaśnieniem napisanym przez zawodowego
astronoma.
Zobacz więcej!
Opis: Jeśli umieścimy sztucznego satelitę na orbicie kołowej w odległości około 42 tysięcy kilometrów od środka Ziemi (36 tys. km nad jej powierzchnią), to będzie on obiegał Ziemię raz na 24 godziny. Jako że okres taki równy jest okresowi obrotu Ziemi wokół osi, orbita taka nazywana jest geosynchroniczną. Jeśli dodatkowo satelita taki poruszałby się w płaszczyźnie równikowej Ziemi, mamy do czynienia z orbitą geostacjonarną. Jak przewidział już w latach 40. futurysta Arthur C. Clark, orbiry geostacjonarne są dziś w powszechnym użyciu przez satelity komunikacyjne i pogodowe, o czym wiedzą doskonale współcześni astrofotografowie. Zdjęcia nocnego nieba robione teleskopami w taki sposób, ażeby podążać za ruchem gwiazd na niebie, pozwalają uchwycić satelity geostacjonarne odbijające światło słoneczne wciąż docierające do nich wysoko nad powierchnią Ziemi. Satelity te poruszają się zgodnie z ruchem obrotowym Ziemi na tle gwiazd i w związku z tym pozostawiają na zdjęciach ślady tworzące coś, jak gdyby autostradę na niebie. Przykładowo, ten szerokokątny obraz niemal równikowego obszaru wokół gwiazdozbioru Oriona powstał na skutek złożenia pojedynczych zdjęć w 10-minutową ekspozycję. Widzimy gwiazdy pasa Oriona i dobrze znane mgławice oraz wiele śladów satelitów geostacjonarnych o długości 2,5 stopnia każdy. Pojedyncze zdjęcia, z których tutaj skorzystano pochodzą z pomysłowego filmu prezentującego efekt autostrady satelitów geostacjonarnych.
Autorzy i wydawcy:
Robert
Nemiroff
(MTU)
&
Jerry
Bonnell (UMCP)
NASA Official: Phillip Newman
Specific rights apply.
NASA
Web
Privacy Policy and Important Notices
A service of:
ASD
at
NASA /
GSFC
& Michigan
Tech. U.