APOD.pl: astronomiczne zdjęcie dnia

Opis: Wielki Obłok Magellana (ang. The Large Magellanic Cloud) stanowi pociągający widok na południowym niebie. Ten głęboki i szczegółowy widok teleskopowy, którego opracowanie zajęło ponad 10 miesięcy, sięga jednak poza widzialne dla większości obserwatorów ziemskich. Mozaika szesnastu elementów, rozciągająca się na 5 stopni (czyli 10 tarcz księżycowych), powstała ze złożenia 3900 zdjęć o łącznym czasie ekspozycji 1060 godzin. Dane zostały zebrane przy użyciu zarówno szeroko-, jak i wąskopasmowych filtrów. Filtry wąskopasmowe są tak skonstruowane, by przepuszczać jedynie światło emitowane przez atomy siarki, wodoru oraz tlenu. Atomy te, zjonizowane przez energetyczne promieniowanie gwiazd, wysyłają charakterystyczne impulsy światła po przechwyceniu elektronów i w konsekwencji przejściu do niższego poziomu energetycznego. Dzięki temu przedstawione zdjęcie LMC pokryte jest obłokami zjonizowanego gazu otaczającymi masywne, młode gwiazdy. Świecące obłoki, wyrzeźbione przez silne wiatry gwiazdowe oraz promieniowanie ultrafioletowe, w których przeważa emisja wodoru, zwane są obszarami H II (zjonizowanego wodoru). Mgławica Tarantula, sama składająca się z wielu obszarów H II, to duży obszar formowania gwiazd, widoczny po lewej. LMC, będący największym satelitą naszej Drogi Mlecznej ma rozmiary około 15 tysięcy lat świetlnych i znajduje się w odległości zaledwie 160 tysięcy lat świetlnych, w gwiazdozbiorze Złotej Ryby (Dorado).

Jutro: Poświata Da Vinci

---

< | Archiwum | Nadsyłanie | Lista tematyczna | Search | Kalendarz | RSS | Edukacja | O APOD | Forum | >

---

Autorzy i wydawcy: Robert Nemiroff (MTU) i Jerry Bonnell (UMCP)
Przedstawiciel NASA: Phillip Newman, obowiązują określone prawa.
Polityka prywatności sieci NASA oraz ważne uwagi
Serwis prowadzony przez: ASD w NASA / GSFC
oraz Michigan Tech. U.

Tłumaczenie: Marek Weżgowiec  |   APOD.pl  |   OAUJ  |   PTA  |   Orion  |   Urania