Codziennie nowy obraz lub zdjęcie naszego fascynującego Wszechświata
wraz z krótkim objaśnieniem napisanym przez zawodowego astronoma.
Zobacz więcej!
Opis: To oczywiste, że możemy tu zobaczyć prostokąt kolorów w 2D, ale czy widać coś głębszego? Liczenie kolorowych plam na tym obrazie pozwala nam oszacować, że największa ilość informacji, jaką może zawierać ten cyfrowy dwuwymiarowy obraz, to 60 (w poziomie) x 50 (w pionie) x 256 (możliwych kolorów), co daje łącznie 768 000 bitów. Jednak zgodnie z nie dowiedzioną jeszcze zasadą Zasadą Holograficzną istnieje maksymalna ilość informacji, którą można przechować w przestrzeni obok danej powierzchni. Oznaczałoby to, że wbrew intuicji, maksymalna ilość informacji obecnej w danym pokoju zależałaby nie od jego objętości, lecz od całkowitej powierzchni jego ścian. Zasada wywodzi się z idei, że długość Plancka, skala, na której mechanika kwantowa zaczyna dominować nad klasyczną grawitacją, jest jednym bokiem powierzchni, która może przechowywać tylko jeden bit informacji. To ograniczenie zostało zaproponowane po raz pierwszy w roku 1993 przez fizyka Gerarda 't Hoofta. Wynikać ono może z rozważań nad faktem, że ilość informacji „przechowywanych” przez czarną dziurę jest ograniczona nie przez jej objętość, lecz przez powierzchnię horyzontu zdarzeń. Określenie „holograficzna” wynika z analogii do hologramów, w których obrazy trójwymiarowe są tworzone przez przepuszczanie światła przez płaski ekran. Ale uwaga - niektóre osoby patrzące na powyższy obraz mogą twierdzić, że zamiast 768 000 bitów, lub inaczej ich 2563000 permutacji, widzą tam zakodowany imbryk
Autorzy i wydawcy:
Robert Nemiroff
(MTU) i
Jerry Bonnell (UMCP)
Przedstawiciel NASA: Phillip Newman,
obowiązują określone prawa.
Polityka
prywatności sieci NASA oraz ważne uwagi
Serwis prowadzony przez:
ASD w
NASA /
GSFC
oraz Michigan Tech. U.