APOD.pl: astronomiczne zdjęcie dnia
Codziennie nowy obraz lub zdjęcie naszego fascynującego Wszechświata
wraz z krótkim objaśnieniem napisanym przez zawodowego astronoma.
Zobacz więcej!
16 września 2022
Codziennie nowy obraz lub zdjęcie naszego fascynującego Wszechświata
wraz z krótkim objaśnieniem napisanym przez zawodowego astronoma.
Zobacz więcej!
16 września 2022
Opis: Mgławica Tarantula ma ponad 1 000 lat świetlnych średnicy. To olbrzymi obszar gwiazdotwórczy położony wewnątrz naszej galaktycznej sąsiadki, Wielkiego Obłoku Magellana (ang. Large Magellanic Cloud). Rozciąga się na blisko 180 lat świetlnych i jest największym i najbardziej gwałtownym obszarem formowania się gwiazd w naszej Lokalnej Grupie galaktyk. Kosmiczny pajęczak znajduje się w lewym, górnym rogu rozległej mozaiki pokrywającej część LMC o rozmiarze ponad 6 000 lat świetlnych. Wewnątrz Tarantuli (NGC 2070) intensywne promieniowanie, wiatr gwiazdowy i fale uderzeniowe supernowych z centralnej, młodej gromady masywnych gwiazd skatalogowanej jako R136 podtrzymują świecenie mgławicy i kształtują pajęcze włókna. Wokół Tarantuli znajdują się inne gwałtownie formujące gwiazdy obszary z młodymi gromadami, włóknami i bąblowatymi obłokami. Mała, lecz rozszerzająca się pozostałość supernowej 1987a, najbliższej supernowej w nowoczesnej historii, znajduje się niemal w centrum pola widzenia. Bogate pole ma rozmiar na niebie dorównujący czterem Księżycom w pełni, a leży w południowej konstelacji Złotej Rybki (Dorado). Lecz gdyby mgławica Tarantula była bliżej nas, powiedzmy tylko 1500 lat świetnych stąd, tak jak pobliski nam obszar gwiazdotwórczy Mgławicy w Orionie, zajmowałaby nawet do połowy ziemskiego nieba.
Autorzy i wydawcy:
Robert Nemiroff
(MTU) i
Jerry Bonnell (UMCP)
Przedstawiciel NASA: Phillip Newman,
obowiązują określone prawa.
Polityka
prywatności sieci NASA oraz ważne uwagi
Serwis prowadzony przez:
ASD w
NASA /
GSFC,
NASA Science
Activation
oraz Michigan Tech. U.
