Codziennie nowy obraz lub zdjęcie naszego fascynującego Wszechświata
wraz
z krótkim objaśnieniem napisanym przez zawodowego astronoma.
Zobacz więcej!
Stos plam słonecznych
Źródło:
SOHO -
konsorcja MDI /
EIT,
Yohkoh /
projekt SXT
Opis: Witamy w astronomii wielofalowej! Od góry do dołu powyższy stos paneli pokazuje największą grupę plan słonecznych w tej dekadzie w świetle widzialnym, dalekim nadfiolecie oraz świetle rentgenowskim. Wszystkie wykonano 29 marca blisko momentu, gdy słynny słoneczny obszar aktywny, skatalogowany jako AR 9393 osiągnął swoje maksymalne rozmiary -- ponad 10 razy większe od planety Ziemia. Owe panele ilustrują, jak zmienia się „wygląd” tego obszaru aktywnego, gdy fotografuje się go w promieniowaniu elektromagnetycznym (świetle) przy stopniowo skracających się długościach fal. Na panelu w świetle widzialnym ciemne wyspy plam wyróżniają się na tle jasnej powierzchni Słońca, lecz sytuacja odwraca się na panelu w dalekim nadfiolecie, gdzie jasne obszary aktywne widoczne są na tle ciemniejszego tła. Ostatecznie panel w zakresie rentgenowskim ujawnia majestatyczne pętle świecącej plazmy, tworzącej łuki wysoko nad grupą plam słonecznych. Dlaczego zdjęcia tego samego fragmentu Słońca wyglądają tak różnie? Każdy, wykonany w innym przedziale długości fal panel tak naprawdę obrazuje różne warstwy atmosfery Słońca. Od góry do dołu wysokość każdej warstwy (razem z temperaturą) rośnie; zaczynając od widocznej powierzchni lub fotosfery Słońca (jakieś 5 tysięcy kelwinów), następnie chromosfera / obszar przejściowy (10 do 100 tysięcy kelwinów), aż wreszcie korona słoneczna (miliony kelwinów).
Jutro: Jowisz jest bardzo duży
Autorzy i wydawcy:
Robert Nemiroff
(MTU) &
Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Official: Phillip Newman
Specific rights apply.
NASA Web
Privacy Policy and Important Notices
A service of:
ASD at
NASA /
GSFC
& Michigan Tech. U.