Codziennie nowy obraz lub zdjęcie naszego fascynującego Wszechświata
wraz
z krótkim objaśnieniem napisanym przez zawodowego astronoma.
Zobacz więcej!
SN 1006 - pozostałość supernowej
Źródło:
NASA,
ESA,
Zolt Levay (STScI)
Opis: Nowa gwiazda, prawdopodobnie najjaśniejsza supernowa znana w historii ludzkości, rozświetliła ziemskie niebo w Roku Pańskim 1006. Rozszerzający się obłok pozostałości po gwiezdnej eksplozji, który można znaleźć w południowym gwiazdozbiorze Wilka (Lupus), ciągle wysyła kosmiczne światło w pełnym zakresie widma elektromagnetycznego. Istotnie mozaikowy widok składa się z danych rentgenowskich (na niebiesko) z Obserwatorium Chandra, optycznych (odcienie żółte) oraz radiowych zaznaczonych czerwienią. Obłok materii, znany obecnie jako pozostałość supernowej SN 1006, zdaje się mieć wielkość 60 lat świetlnych i jest uznawany za szczątki gwiazdy - białego karła. Będąc składnikiem układu podwójnego zwarty biały karzeł stopniowo przechwytywał materię ze swojego gwiazdowego towarzysza. Wynikająca z tego nadwyżka masy doprowadziła ostatecznie do wybuchu termojądrowego, który zniszczył karła. Ponieważ nasza odległość do pozostałości supernowej to około 7000 lat świetlnych, wybuch musiał mieć miejsce 7000 lat przed tym, jak jego światło dotarło do Ziemi w 1006 roku. Propagujące się w pozostałości fale uderzeniowe przyspieszyły cząstki do ogromnych energii i uważane są za źródło tajemniczego promieniowania kosmicznego.
Autorzy i wydawcy:
Robert Nemiroff
(MTU) &
Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Official: Phillip Newman
Specific rights apply.
NASA Web
Privacy Policy and Important Notices
A service of:
ASD at
NASA /
GSFC
& Michigan Tech. U.