Codziennie nowy obraz lub zdjęcie naszego fascynującego Wszechświata wraz
z krótkim objaśnieniem napisanym przez zawodowego astronoma.
Zobacz więcej!
Wzdłuż Zachodniego Welonu
Źródło i prawa autorskie:
zdjęcia - Steve Milne i Barry Wilson,
obróbka graficzna -
Steve Milne
Opis: Delikatne z wyglądu włókna świecącego gazu po przejściu fali uderzeniowej, rozpościerają kurtynę na ziemskim niebie w tle gwiazdozbioru Łabędzia (Cygnus), tworząc zachodnią część Mgławicy Welon. Sama mgławica jest olbrzymią pozostałością po wybuchu supernowej -- rozszerzającym się obłokiem, utworzonym w wyniku wybuchu kończącego życie masywnej gwiazdy. Światło pochodzące z rzeczywistej eksplozji gwiazdy najprawdopodobniej dotarło do Ziemi ponad 5000 lat temu. Powstała w tym kataklizmie potężna fala uderzeniowa podróżuje przez kosmos, wymiatając i wzbudzając materię międzygwiazdową. Świecące włókna są tak naprawdę podobne do długich zmarszczek na tafli wody, widzianych niemal od krawędzi, tu ciekawie rozdzielonych na wodór atomowy (barwa czerwona) i tlen (błękit). Mgławica Welon, znana także jako Pętla Łabędzia (ang. Cygnus Loop), rozciąga się obecnie na niemal 3°, lub 6 średnic Księżyca. Przekłada się to na ponad 70 lat świetlnych przy założeniu, że szacowana odległość do obiektu wynosi 1500 lat świetlnych. Ta rozległa, składająca się z dwóch kadrów fotografia zachodniej części mgławicy obejmuje mniej więcej połowę tego rozmiaru. Jaśniejsze partie zachodniego Welonu są rozpoznawalne jako oddzielne mgławice. Należy tu m.in. Miotła Czarownicy, (NGC 6960) widoczna w górnej części ekspozycji, oraz Trójkąt Pickeringa (NGC 6979) poniżej i na lewo od jej środka.
Autorzy i wydawcy:
Robert Nemiroff
(MTU)
i Jerry Bonnell (UMCP)
Przedstawiciel NASA: Phillip Newman
Obowiązują określone prawa.
Polityka
prywatności sieci NASA oraz ważne uwagi
Serwis prowadzony przez:
ASD
w NASA /
GSFC
oraz Michigan Tech. U.