Codziennie nowy obraz lub zdjęcie naszego fascynującego Wszechświata
wraz
z krótkim objaśnieniem napisanym przez zawodowego astronoma.
Zobacz więcej!
Wypływy z czarnej dziury
Źródło:
B. Woodgate (GSFC),
J. Hutchings (DAO),
personel STIS,
NASA
Opis: Z jądra galaktyki NGC 4151 wypływają obłoki świecącego gazu, o prędkości setek tysięcy km na godzinę. Nowy instrument STIS, potężne narzędzie Teleskopu Kosmicznego Hubble'a (ang. Hubble Space Telescope), umożliwia wykonywanie map prędkości obłoków -- wytwarzając m.in. tę sztucznie pokolorowaną „mapę prędkości” centralnych obszarów NGC 4151. Pozioma linia, to światło z niezwykle jasnego rejonu niedaleko jądra galaktyki. Wzdłuż niej widoczna jest emisja na dwóch długościach fali, charakterystycznych dla atomów tlenu w obłokach gazu. Poniżej linii emisja jest przesunięta w lewo, wskazując ruch w kierunku do nas (przesunięcie ku błękitowi); powyżej niej przesunięta jest w prawo, wskazując ruch w tył ((przesunięcie ku czerwieni). Skąd pochodzą obłoki? W miarę gromadzenia dowodów szeroko akceptowane wyjaśnienie dla energetycznej aktywności jądrowej w galaktykach opiera się na materii, opadającej po spirali na centralną czarną dziurę o masie ponad milion mas naszego Słońca. Uważa się, że rozbudowujący się obracający się dysk międzygwiezdnych resztek z dużą prędkością wydmuchuje strugi wzdłuż swej osi. Czy wszystkie galaktyki zawierają supermasywne czarne dziury?
Autorzy i wydawcy:
Robert Nemiroff
(MTU) &
Jerry Bonnell (UMCP)
NASA Official: Phillip Newman
Specific rights apply.
NASA Web
Privacy Policy and Important Notices
A service of:
ASD at
NASA /
GSFC
& Michigan Tech. U.